Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο άνθρωπος που άλλαξε την ΑΕΚ
Η 20η Οκτωβρίου είναι μία από τις ημερομηνίες πένθους για την ΑΕΚ, αφού μια τέτοια μέρα έφυγε για πάντα ο «πρόεδρος των έργων και των τίτλων», ο Λουκάς Μπάρλος!
Ήταν το 1999 και η αποστολή της ΑΕΚ βρισκόταν στη Βουδαπέστη για τον αγώνα του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ με την ΜΤΚ, όταν έφτασε η είδηση ότι ο διοικητικός ηγέτης της επταετίας 1974-1981 είχε φύγει από τη ζωή.
Ο Λουκάς Μπάρλος ήταν 79 ετών και βρισκόταν κοντά στην ομάδα σε κάθε ευκαιρία μέχρι και αυτά τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ήταν η ομάδα, την οποία ο ίδιος «γνώρισε» όταν ανέλαβε την προεδρία της το 1974, αλλά έμελλε να τη λατρέψει και να γίνει ο πιο μεγάλος ευεργέτης της.
Ο σύλλογος προερχόταν από μία κακή διετία λόγω οικονομικών προβλημάτων και στα χέρια του Μπάρλου άλλαξε η ιστορία του. Ο επιτυχημένος επιχειρηματίας, γόνος της οικογένειας Μπάρλου από το Δίστομο που πρώτη είχε αξιοποιήσει τα κοιτάσματα βωξίτη του Παρνασσού για την κατασκευή αλουμινίου, πήρε από την αρχή πολύ σοβαρά τον ρόλο του και έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη. Λέγεται μάλιστα ότι ήδη από το 1973 είχε ενδιαφερθεί για την ανάληψη της διοικητικής ηγεσίας της ΑΕΚ, αλλά δεν είχε προχωρήσει.
Αρχικά προσέλαβε τον Ολλανδοτσέχο προπονητή Φράντισεκ Φάντρονκ, οποίος είχε οδηγήσει λίγες εβδομάδες νωρίτερα, μαζί με τον Ρίνους Μίχελς, την εθνική Ολλανδίας στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974, όπου ηττήθηκε από την γηπεδούχο Δυτική Γερμανία με 2-1.
Παράλληλα, ο Μπάρλος άρχισε να φέρνει στη Νέα Φιλαδέλφεια ό,τι καλύτερο υπήρχε στην ελληνική αγορά αλλά και πολύ καλούς ξένους. Στην ήδη πολύ ποιοτική παλιά φρουρά (Παπαϊωάννου, Νικολάου, Ραβούσης, Θεοδωρίδης, Τόσκας, Σιδηρόπουλος, Στεργιούδας, Τάσος, Τσάμης κ.α.) προστέθηκαν το 1974 ο Αρδίζογλου, οι Γερμανοί Βάγκνερ και Τσανλάιτερ, ενώ ήρθαν από τον Πανιώνιο οι Δέδες, Σκρέκης και Θεοφιλόπουλος.
Δεν ήταν όμως μόνο οι προσθήκες πολύ καλών ποδοσφαιριστών. Ο Μπάρλος ήταν μία πατρική φιγούρα που βρισκόταν πάντα κοντά στην ομάδα και έλυνε όλα τα προβλήματα των ποδοσφαιριστών και των στελεχών. Το γραφείο του, η αγκαλιά του και η… τσέπη του ήταν πάντα ανοιχτά.
Ευρωπαϊκή καταξίωση και νταμπλ
Η ενίσχυση της ΑΕΚ από την… τσέπη του Μπάρλου -αλλά και από τη συνδρομή του κόσμου που έβλεπε την ομάδα να βελτιώνεται και γέμιζε το γήπεδο- συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια (Μαύρος, Νικολούδης, Ιντζόγλου, Χρηστίδης το 1976, Μπάγεβιτς, Μουσούρης, Βιέρα το 1977, Δομάζος το 1978). Η ΑΕΚ πια ήταν ένας γαλαξίας αστέρων που έπαιζε πρωτοποριακό και μοντέρνο ποδόσφαιρο υπό την καθοδήγηση του Φάντρονκ και σύντομα ήρθαν ιστορικές διακρίσεις.
Ο τίτλος χανόταν στις λεπτομέρειες αλλά και από συνεχείς αδικίες τις τρεις πρώτες σεζόν, όμως το 1976-77 η ΑΕΚ έφτασε στην ευρωπαϊκή της καταξίωση με την πορεία της μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA, αποκλείοντας κατά σειρά τις Ντιναμό Μόσχας, Ντέρμπι Κάουντι, Ερυθρό Αστέρα και Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς. Ειδικά η ρεβάνς των προημιτελικών με την ΚΠΡ ήταν ένα πραγματικό έπος, αφού «ισοφαρίστηκε» η ήττα του Λονδίνου με 3-0 και η πρόκριση ήρθε στη διαδικασία των πέναλτι, με ήρωα τον τερματοφύλακα Νίκο Χρηστίδη που σηκώθηκε στο 117’ από τον πάγκο για να αποκρούσει δύο πέναλτι!
Ο Μπάρλος αντικατέστησε τον Φάντρονκ τον Οκτώβριο του 1977, όμως η ΑΕΚ έφτασε σε ένα άνετο νταμπλ τη σεζόν 1977-78 με τον Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι στον πάγκο της. Έμεινε για 31 ματς αήττητη στο πρωτάθλημα και το πήρε με επτά βαθμούς διαφορά, ενώ στο Κυπελλο απέκλεισε τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, τον Ολυμπιακό με 6-1 στα ημιτελικά και τον ΠΑΟΚ με 2-0 στον τελικό. Κατέκτησε ένα ακόμα πρωτάθλημα το 1979, αρχικά υπό την καθοδήγηση του Φέρεντς Πούσκας και στη συνέχεια με τον Ανδρέα Σταματιάδη στον πάγκο. «Των έργων και των τίτλων»
Με έναν οικονομικά εύρωστο και οραματιστή διοικητικό ηγέτη, η ΑΕΚ ενισχύθηκε και οργανώθηκε σε όλα τα επίπεδα. Μπορεί να μην ακολούθησε ο Μπάρλος τις συμβουλές του Φάντρονκ -που ακούγονταν σαν… επιστημονική φαντασία εκείνες τις εποχές- για πωλήσεις παικτών στο εξωτερικό και κατασκευή αθλητικού κέντρου με τα έσοδα από αυτές, όμως χρηματοδότησε ένα μεγάλο έργο υποδομής που έμελλε να αφήσει τη δική του εποχή.
Το έργο αυτό ήταν η κατασκευή της διώροφης εξέδρας στη νότια πλευρά του γηπέδου της Νέας Φιλαφέλφειας που ολοκληρώθηκε το 1979 από τον Γεράσιμο Έρτσο. Ηταν αυτή που οι νεότεροι γνώρισαν ως «σκεπαστή» εξέδρας και που για πάνω από δύο δεκαετίες έγινε η φωλιά των φανατικών οπαδών, οι οποίοι έδιναν ρυθμό και ζωή στο γήπεδο. Για να ολοκληρώσει μάλιστα αυτό το έργο, ο Μπάρλος πήρε προσωπικό δάνειο από την τότε Ιονική και Λαϊκή Τράπεζα. Μάλιστα από την ασυνέπεια των επόμενων διοικήσεων, ο Μπάρλος κινδύνευσε να χάσει το σπίτι του!
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν φανερό ότι τα προβλήματα υγείας τον είχαν καταβάλει όμως εμφανιζόταν πολύ συχνά στις εξέδρες της Νέας Φιλαδέλφειας. Μάλιστα τον Οκτώβριο του 1998 είχε δώσει μία μεγάλη συνέντευξη στην εφημερίδα «Ενωσίτης», στην οποία είχε μιλήσει για όλους και για όλα. Ακριβώς ένα χρόνο μετά στα 79 του χρόνια έφυγε από τη ζωή.
ΠΗΓΗ: enwsi.gr & Δικέφαλος
Δημοσίευση σχολίου